کشاورزان همواره در طول تاریخ با علف‌های هرز در مبارزه بوده‌اند و در این راستا به  پیشرفت‌های قابل ملاحظه‌ای نیز دست یافته‌اند. بشر مبارزه با علف‌های هرز را از طریق دست و استفاده از حیوانات شروع نمود و در حال حاضر نیز عمدتا از طریق روشهای مکانیکی و شیمیایی این راه را ادامه می‌دهد. پیشرفت‌های بدست آمده برای مبارزه با علف‌های هرز همواره با پیشرفت‌های بشر در بکارگیری انرژی‌های مختلف همراه بوده است، به طوری که بشر در این مسیر ابتدا از نیروی انسانی و حیوانات اهلی استفاده نموده و به تدریج انرژیهای فسیلی را جایگزین آنها کرده است.

  در حال حاضر کشاورزان چهار روش برای مبارزه با علف‌های هرز در پیش دارند که عبارتند ازروش‌های زراعی، مکانیکی، بیولوژیکی و شیمیایی. از بین این چهار گزینه، روش مبارزه شیمیایی از همه رایج تر شده و امروزه افزایش وابستگی به علف کش‌ها باعث بروز مشکلاتی مانند مقاومت علف‌های هرز به علف کش ها و آلودگی آب‌ها و خاک‌ها به سموم گردیده است.

 پیامد های ناشی از مصرف بی‌رویه علف‌کش‌ها محققان و کشاورزان را به فکر یافتن روشهای جایگزین برای مقابله با این مشکلات اندا خته و بدنبال آنند که بدانند چکونه می توان با حداقل اثرات سوء، علف‌های هرز را کنترل نمود. بسیاری از محققان بر این عقیده‌اند که برای پاسخ به این سؤال در وهله اول باید بین "مبارزه با علف هرز" و "مدیریت علف هرز" تفاوت قائل شد. مبارزه با علف‌های هرز یعنی استفاده از روشی که به آسانی بتوان آنها را از بین برد، ولی مدیریت علف‌های هرز یعنی اینکه قبول کنیم که علف هرز نیز جزئی از سیستم است. بر اساس این تفکر باید تلاش کنیم تا علف هرز را در سیستم طبیعی مدیریت نماییم.

 مسیری که در حال حاضر دنبال می شود، مسیر مبارزه با علف‌های هرز بوده واین از دستاوردهای صنعت برای کشاورزی است. در این روش تاکید بر آن است که چگونه می توان با کمترین هزینه و در کمترین زمان علف‌هرز را از بین برد. اگر از این روش استفاده کنیم، به سمت گسترش بیشتر علف کش های انتخابی و تولید گیاهان مقاوم به علف کش پیش خواهیم رفت و به دنبال روشهایی برای تداوم تک کشتی خواهیم بود. به طور کلی این روش مصرف محصولات شیمیایی جدیدتر و به دنبال آن مواجه شدن با مشکلات ونگرانیهای جدیدتر را در پی خواهد داشت.

 روش جایگزین برای جلو گیری از مشکلات ناشی از مصرف بی رویه علف کشها و یا به عبارتی مبارزه با  علف‌های هرز، روش مدیریت علف‌های هرز است. در این روش پایداری تولید، یعنی حرکت در جهت سود بیشتر و اثرات سوء کمتر، مد نظر است و بجای مبارزه با علف هرز، باید آن را مدیریت نمود. در مدیریت علف‌های هرز، هدف رسیدن به سود بلند مدت و هم جهت بودن با طبیعت است. در این روش باید ماهیت علف هرز را شناخت و آنرا مدیریت نمود.

 در روش مدیریت علف‌های هرز، حداقل با چهار چالش مواجه خواهیم بود:

 1) باید اکولوژی علف هرز را بهتر بشناسیم. بدانیم اهمیت گونه های علف هرز در مزرعه چیست، چرخه زندگی علف‌های هرز چگونه است و  چگونه باید آنها رامدیریت کنیم،

 2) در برنامه مدیریتی به بیش از یک سال فکر کنیم، یاد بگیریم که چشم انداز گسترده تری را ببینیم و سود را در یک دوره تناوبی ببنیم نه در یک سال زراعی، 

 3) دائماً در جستجوی روشهای و مواد جدید باشیم و بهترین راهکارها و بهترین مواد را انتخاب کنیم و

4) باید دیدگاه سیستماتیک پیدا کنیم.
با توجه به موارد فوق به نظر می‌رسد که آشنایی با اکولوژی علف‌های هرز از جمله مواردیست که برای مدیریت علف‌های هرز و مهار بهتر آنها ضروریست.

نوشته های دیگران ()